Povestdəki hadisələr II D?nya M?haribəsi illərində Azərbaycan kəndlərinin birində gərgin zəhmət, ?mumxalq birliyi, eyni zamanda m?rəkkəb insan m?nasibətləri m?hitində cərəyan edir. Bu kənddə hər bir evdə m?haribənin nəfəsi duyulur. Qadınlar və uşaqlar cəbhəyə getmiş ərlərin, ataların, oğulların yerinə ??l işlərini g?r?rlər.Yazı?ı burada m?haribə illərinə nəzər salır və insan amilinə geniş yer ayırır, insanın yaşamaq arzusu ac qalmamaq, ?lməmək fikri ilə təhdid edilir. Əsərin məhz belə bir qorxunc təhkiyə ilə başlaması sujetin sonrakı mərhələlərində də insanın m?vcudluq uğrunda aparacağı m?barizəyə işarə edir: «_ Əppək… əppə-ək.. əp-pəək… – aradan uzun illər ke?məsinə baxmayaraq, bu uşaq səsi qulaqlarımdan getmir. Bu mənim qardaşımın səsidir. Onu dinləyə-dinləyə mən illəri adlayıb ke?mişə qayıdıram 1942-ci ilin hələ əsgərlik yaşı ?atmamış vətəndaşı oluram» Lakin yazı?ının məqsədi he? də m?haribə dəhşətlərini g?stərmək olmamışdır, onun insanların mənəvi aləminə gətirdiyi bəlaları, kataklizmləri təsvir etməyə ?alışmışdır. Yazı?ı iki oğul anası S?yl?n?n m?haribəyə gedən ərinin ?l?m kağızını aldıqdan sonra Cəbrayılla evləndikdən sonra ailəyə gətirdiyi faciəni əks etdirir. Tapdıqla C?mr? işdən evə gələrkən qapının bağlı olduğunu g?r?rlər. Rəngi ağaran C?mr? «yəqin anam ?z?n? ?ld?r?b» deyə fikirləşir, lakin baş vermiş hadisəni dərk etdikdə qardaşlar baltanı g?t?r?b evə h?cuma ke?irlər: «Mən Məlikin s?z?n? kəsib xəbər aldım ki, – Bəs bu qapı-baca niyə bu k?kdədi? C?mr? eləyib? – Bə kim eliyəcəydi? Baltanı g?t?rd?, cumdu qapıya. Bu yandan da Tapdıq gəldi, bir balta da o g?t?rd?. Bax o qıraqdakı Stavnya qopub d?şəndə mən lap birtəhər oldmuşdum, Nuru. Bu yandan ataları belə getdi, bu yandan da indii girib i?əridə analarının meyitini g?rəcəklər». Beləliklə, m?hitin yaratdığı vəziyyət insana m?nasibəti dəyişir, yazı?ı m?haribəni başlayan alman faşistləri ilə kənardan kəndə girib kolxoz sədri olan Cəbrayılı eyni tutur....