Həmidə xanım Cavanşirin “Xatirələrim” kitabının yazılmasının maraqlı bir tarix?əsi var. Bu tarix?ənin ?z? də bir xatirədir desək, bəlkə də yanılmarıq. Belə ki, 30-cu illərin ortalarında Mir Cəfər Bağırovun g?stərişi ilə Həmidə xanım Yazı?ılar İttifaqına dəvət edilir. Burada Həmidə xanıma bildirirlər ki, yoldaş Bağırov arzu edir ki, o d?vrdə Qarabağda olan hadisələri, inqilabi hərəkatları, o illərin m?h?m bolşevik simaları haqqında bildiklərini qələmə alsın. Baxmayaraq ki, Həmidə xanım “Xatirələrim” memuar əsərini artıq yazmağa başlamışdı, təklifi qəbul edir. Elə oradaca ona ərizə yazdırıb bir g?n?n i?ində Yazı?ılar İttifaqına ?zvl?yə qəbul edirlər. Əsərin yazılması ???n m?əllifə iki-?? il vaxt verilir. Bu illərdə Həmidə xanım y?ksək maaş, x?susi xidməti maşın, qıtlıq d?vr? olduğundan “kremlyovski payok” deyilən ərzaq payı və başqa bu kimi imtiyazlarla təmin olunur. Beləliklə, vaxt başa ?atır və Həmidə xanım yazdıqlarını Yazı?ılar İttifaqına təhvil verir. N?vbədə yalnız kitabın ?apı qalırdı. Bir aydan sonra Həmidə xanıma Yazı?ılar İttifaqından bildirirlər ki, yoldaş Bağırov əsəri bəyənməyib, ??nki onun Qarabağdakı bolşevik fəaliyyəti, vətən və xalq qarşısında əvəzsiz xidmətləri kitabda geniş şəkildə əks olunmalıdır. Həmidə xanımın isə cavabı qısa və konkret olur: “Mən g?rmədiklərimi yaza bilmərəm”. Bununla da , Həmidə xanım Cavanşir ( 1873-1955) repressiyaların t?ğyan etdiyi bir d?vrdə b?y?k bir cəsarət n?munəsi g?stərərək , “yalan?ı tarix” yazmaqdan, rəhbəri mədh etməkdən qəti şəkildə imtina edir. Ona verilən b?t?n imtiyazlar təbii ki, əlindən alınır, kitab isə ?ap olunmur. Lakin uzun s?rən qadağalardan sonra sovet d?vr?ndə “Xatirələrim”in tam deyil, qısa formada nəşrinə icazə verilir. Kitabda əsasən Həmidə xanım Cavanşirin ?m?r-g?n yoldaşı, b?y?k ədib Cəlil Məmmədquluzadənin həyatı və yaradıcılığı ?z əksini tapmışdı.