Ələviyyə Babayevanın “Adamlar və talelər” romanı iki hissədən ibarətdir. Həmin əsər haqqında m?əllif ?z? demişdir ki, “məni ?oxdan bəri k?hnəliklə yeniliyin burulğanında yetişən nəsil haqqında, m?haribənin ağırlığını g?rm?ş, enişli-yoxuşlu həyat yolunda yaxınını, sevilmisini, dostunu itirmiş, ancaq ?rəyindəki inani hissləri – xeyirxahlığı, məhəbbəti, sədaqəti mərdanə qoruyub saxlayan m?asirlərim haqqında əsər yaratmaq d?ş?nd?r?rd?. Deyirlər hər əsər az-?ox ?z m?əllifinin tərc?meyi-halıdır. Bu fikrə şərikəm. “Adamlar və talelər” romanı ş?bhəsiz mənim tərc?meyi-halım deyil. Lakin hər halda bu mənim yaşıdlarımın hər birinin həyatı ola bilər”. Əsərin qəhrəmanları kimlərdir? Alim-həkimlər, incəsənətə xidmət edənlər, jurnalistlər. bu adamlar ?iyin-?iyinə yaşasalar və yanaşı addımlasalar da insani keyfiyyətləri etibarı ilə biri-birlərindən tamam se?ilirlər. Bir s?zlə, “hamı iki ayağı ?st?ndə gəzir, ancaq hərənin ?z?nəməxsus yerişi var”. Əsərdə bir fikir qırmızı xətlə ke?ir: istər alim, istər sənətkar, istər xəstə baxıcısı ol, əgər sən q?rurla səslənən insan adını layiqincə daşıya bilmirsənsə – he? bir şey deyilsən! – “Ən ?ətini insan olmaqdır”