Leyli və Məcnun

Низами Гянджеви

4.05 из 5, отдано 15 голосов

Leyli və Məcnun (fars لیلی و مجنون) – Nizami Gəncəvinin «Xəmsə» toplusuna daxil olan ???nc? poemadır. Əsər 1188-ci ildə fars dilində yazılmışdır. Nizami bu əsəri Şirvanşah I Axsitana (1160-1197) ithaf etmişdir. Əsərin s?jetinin əsasında sonradan «Məcnun» (dəli) adlandırılan gənc Qeys və g?zəl Leylinin nakam eşqindən bəhs edən qədim «Leyli və Məcnun» dastanı dayanır. 4600 beytdən ibarət olan poema «„Leyli və Məcnun“» haqqında dastanın fars dilində yazılmış ən məşhur variantıdır.[1] Nizami «Leyli və Məcnun» haqqında xalq dastanını yazılı ədəbiyyata gətirən ilk şairdir.[2] Nizami “Leyli və Məcnun” poemasında insanın mənəvi əsarətinə və məhəbbətin faciəsinə səbəb olan ictimai-dini ziddiyyətləti tənqid etmişdir. “Leyli və Məcnun”da ideya və məzmun iki əsas ədəbi priyom ?zərində qurulmuşdur. Birinci halda Nizami iki gəncin faciəli məhəbbətini ictimai-dini şəraitlə əlaqələndirir. Əsərin bu hissəsində orta əsr həyat həqiqətlərinin g?cl? ifadəsi m?şahidə edilir. İkinci halda isə, m?vcud ictimai m?hitdə insan səadətinin qeyri-m?mk?nl?y? fonunda yalnız maddi aləmi seyr edib ruhani aləmdəki əbədi g?zələ qovuşmaq yolu ilə xoşbəxtliyə ?atmağın m?mk?nl?y? g?stərilir.

Скачать Слушать онлайн