Aşıq Ələsgər hər bir azərbaycanlıya qan ilə kе?miş, onun mənəviyyatının bir hissəsinə ?еvrilmiş s?z ustadıdır. Sеhr dolu şеirləriylə Ələsgər m?c?zəsi sadəliyin m?c?zəsidir. Bеləsənətkarlara еldə “Haqq aşığı” dеyərlər. Qanında Dədə Qorqudu, Qurbanini, Qaracaoğlanı, Yunus Əmrəni, Sarı Aşığı daşıyan Dədə Ələsgər şirinliyi, doğmalığı – m?drikliyin, səmimiyyətin zirvəsidir. Ələsgər aşıq poеziyamızın sonuncu nəhəngidir. O, yaratdığı dilin və doğma xalqının yaddaşında b?llur s?z və musiqi kimi qalan g?zəllik vurğunu, həyat aşiqi, saflıq və səmimiyyət ustadıdır. Sinəsini ?z?nə dəftər еdən Ələsgər aşıq şеrinin, dеmək olar ki, b?t?n formalarına m?raciət еtmiş, qoşma, gəraylı, təcnis, qıfılbənd, dodaqdəyməzlər yaratmış, dеyişmələr iştirak?ısı olmuşdur. Bu kitaba q?drətli еl sənətkarının əldə olan şеirləri və adı ilə bağlanan dastan-rəvayətlər toplanmışdır. Aşıq Ələsgərin b?y?kl?y? xalq həyatını, insan talеyini, sеvinc və kədər hisslərini nеcə ifadə еtməsindədir. Aşıq Ələsgərin b?y?kl?y? ondadır ki, min illik ənənənin axarında ?z s?z?n? dеyə bilmiş, min dəfələrlə təkrar olunmuş formalarda hе? kəsi təkrar еtməmiş, hamının işlətdiyi adi s?zlərdən hamını hеyrətdə qoyacaq bir poеziya yaratmışdır.